Wskazania do wykonania EKG:

- obecność osłuchowa szmerów sercowych i zaburzeń rytmu serca

- sinica

- nagła duszność

- wstrząs

- zaburzenia elektrolitowe ( potas, wapń)

- zabieg pericardiocentezy

- choroby układowe wpływające na serce ( uremia, pancreatitis, nowotwory

- kwalifikacja anestezjologiczna do zabiegu w znieczuleniu ogólnym

- powiekszenie sylwetki serca w rtg kl. piersiowej

EKG nie pozwala na:

- jednoznaczne okreslenie wielkości i kształtu serca

- jednoznaczne ustalenie zaburzeń elektrolitowych

- ustalenie czy w worku osierdziowym jest obecny patologiczny płyn

-nie daje informacji o aktywności skurczowej mięsnia sercowego

Ale badanie EKG pokazuje nam:

- częstotliwośc rytmu serca

- miejsce pochodzenia rytmu serca

- przewodzenie impulsów

- zmiany kształtu poszczególnych załamków czasami sugerują ch. serca i ukl. krążenia , co weryfikować należy w dalszej diagnostyce

Badanie EKG u psa czy kota wykonuje się w spoczynku w pozycji stojącej lub leżącej prawobocznej ( normy są określane dla tych pozycji).U zwierząt stosuje się elektrody przypinane do fałdów skóry na kończynach, zdecydowanie rzadziej stosuje się odprowadzenia przedsercowe czy piersiowe. Należy pamiętać, by pacjent był suchy.

Aby zapewnić przewodzenie impulsu elektrycznego z powierzchni ciała skórę w miejscu przypięcia elektrody należy potraktować alkoholem lub żelem do EKG, przewody elektryczne nie powinny być splątane, a pacjent nie może stać czy leżeć bezpośrednio na metalowej powierzchni. W miarę mozliwości należy ograniczyć kontakt ze zwierzęciem ( nie głaskać go w czasie badania).

Jeśli zapewnimy dobre warunki do wykonania badania zarówno ze strony aparatury, jak i współpracy z pacjentem, to wówczas zapis nie będzie nastręczał trudności wykonania.

W standartowym ustawieniu aparatu (50mm/s i 1cm=1 mV) przeprowadzamy krótki 10- 15 sek zapis, w ustawieniu 25mm/s zapis zazwyczaj wydlużamy do 1-2 min. Tego ustawienia używa się najczęściej, gdy są zaburzenia w pierwszym zapisie, badana rasa ma skłonność do arytmii, w czasie reaninacji, w czasie wykonywania punkcji worka osierdziowego, w próbach specjalnych ( stymulacja zatoki szyjnej) czy po zastosowania leków antyarytmicznych aby ocenić ich skuteczność.

Otrzymany kardiogram odczytujemy- polega to na pomiarach poszczególnych załamków i odcinków, określeniu rytmu i częstotliwości pracy serca, powiązaniu wyniku z obrazem klinicznym pacjenta i wyciągnieciu wniosków ( wdrożenie leczenia, dalsza diagnostyka czy obserwacja).