Osteosynteza jest to grupa operacji mających na celu unieruchomieniezlamania, co jest niezbędne do prawidłowego gojenia sie kości. Koscizespala sie operacyjnie w przypadkach, w których załozenie opatrunku usztywniającego (gips) jest niewykonalne, czy to ze względu na rodzajzłamania czy tez miejsce. Najczęściej złamaniu u zwierząt ulega kosc udowa (60% złaman); koscudowa ze względu na anatomię kości okolicznych może być zespalanawyłącznie na drodze chirurgicznej. Wiadomo, że opatrunek gipsowypowinien pokrywać cała kość złamaną i dwa najblizej połozone stawy. Wprzypadku kości udowej jest to mniemożliwe ze względu chociazby naujscie dróg moczowych. Opatrunek gipsowy powinien pozostać suchy inienaruszony przez cały okres gojenia kości (zwykle 6, 8 tygodni).Wymienia się wiele metod osteosyntezy, mogą to być tzw. gwoździe doszpikowe, płytki metalowe, śruby czy stabilizatory zewnętrzne.najczęsciej używane w weterynarii są gwoździe śródszpikowe, ktoych jestwiele rodzajow. Metoda osteosyntezy jest dobierana indywidualnie dokażdego przypadku, zależnie od rodzaju złamania, ilosci odłamów, gatunkui rasy pacjenta oraz zależnie od preferencji chirurga. Gwoździe są wwielu przypadkach niezastąpione. Zasadą w przypadku tej metody operacjijest wprowadzenie do jamy szpikowej sztywnego metalowego pręta (lubkilku), ktory uniemożliwia boczne ruchy w miejscu złamania. Przygwozdziowaniu wymagana jest scisła aseptyka. Dobranie odpowiedniegoimplantu poprzedzone jest wykonaniem rentgenogramu.W pewnych przypadkach (np. złamanie skośne) nalezy dodatkowo uzycelastycznego drutu, z którego formuje się pętle.Kazda operacja osteosyntezy wymaga kontroli radiologicznej po czasieproponowanym przez lekarza. Taka kontrola pozwala stwierdzić, czy kość zrosła sie prawidłowo i czy można usunąć implanty, których pozostawieniemogłoby zaburzać funkcję kości w przyszłości